Użytkowe oraz mieszkalne obiekty budowlane wymagają precyzyjnego dopasowania rozwiązań instalacyjnych do ich przeznaczenia, ale także warunków stawianych przez dynamicznie zmieniającą się branżę i normy z zakresu gospodarki zrównoważonej. Systemy sanitarne to jedne z kluczowych elementów z perspektywy użytkowej. Dlatego też na etapie ich projektowania należy podjąć decyzję dotyczącą zastosowanych wariantów i materiałów dostępnych na rynku. Obecnie wyróżniamy instalacje, do których stworzenia wykorzystano metale, takie jak stal i miedź oraz tworzywa sztuczne. Każdy z nich wyróżnia przy tym inny zestaw parametrów technicznych i wytrzymałościowych.
Zastosowanie metali w instalacjach sanitarnych
Metal wykorzystywany jest do tworzenia systemów rurowych od czasów rewolucji przemysłowej. Obecnie powszechnie stosuje się systemy wykonane ze stali lub miedzi. Od tych pierwszych odchodzi się jednak w przypadku instalacji sanitarnych ze względu na charakterystykę tego materiału, który jest podatny na korozję, a jego struktura sprzyja powstawaniu osadów mineralnych. Dlatego o wiele częściej wykorzystuje się go do przesyłu czynników płynnych i gazowych w przemyśle, niż w obiektach mieszkalnych oraz użytkowych. Stal na tle innych materiałów wyróżnia z pewnością jej wysoka odporność na wysokie temperatury oraz ciśnienie.
O wiele częściej wykorzystywana w przypadku systemów sanitarnych, również domowych, jest miedź. Stosuje się ją zarówno w systemach grzewczych, jak i wody użytkowej. Uznanie zdobyła przede wszystkim ze względu na plastyczność i jednoczesną odporność na korozję, a także bardzo dobre wskaźniki przewodzenia ciepła. Zazwyczaj, każdy tworzący miedziane rury producent, podkreśla również właściwości bakteriobójcze tego materiału. Podobnie jak stal, wykazuje ona bardzo dużą odporność na działanie wysokich temperatur, natomiast na jej niekorzyść działa stosunkowo wysoka cena.
Wykorzystanie tworzyw sztucznych
Ze względów ekonomicznych, ale coraz częściej również wytrzymałościowych i związanych z założeniami budownictwa zrównoważonego inwestorzy sięgają także po tworzywa sztuczne. Przez lata bardzo popularny był polipropylen (PP), a także polietylen sieciowany (PEX). Wykonane z nich rury są lekkie, tanie w produkcji i stosunkowo wytrzymałe. Dodatkowo pozwalają na szybki, także samodzielny montaż. Jednak to, jak łączyć rury PP lub PEX, tak samo jak projekt instalacji lepiej pozostawić specjalistom, aby uniknąć problemów w trakcie użytkowania.
Jednym z nieustannie zyskujących na popularności tworzyw wykorzystywanych do produkcji rur i elementów jest polibutylen (PB). Obecnie jest on stosowany na całym świecie w projektach wymagających rozwiązań pozwalających na sprawny montaż także w wymagających obiektach, jak również uzyskanie trwałych efektów. Przyjmuje się, że po 50 latach pracy, instalacje z PB są najtrwalszymi spośród systemów z tworzyw sztucznych. Materiał ten wyróżnia się przy tym elastycznością, a także odpornością na działanie temperatury i czynników chemicznych.
Dobór właściwego rozwiązania
Współczesne wymagania rynkowe, a także potrzeby użytkowników instalacji sanitarnych to czynniki wpływające na stosowane obecnie materiały, z jakich produkuje się systemy do przesyłu wody użytkowej. Niewątpliwie najczęściej w tym celu wykorzystywane są tworzywa. Wiąże się to przede wszystkim z optymalizacją procesów produkcyjnych, niskimi kosztami oraz ich dobrym stosunkiem do trwałości tego typu materiałów. Również kwestie montażu, związane z tym, jak łączyć rury PEX, PP czy PB oraz docinać je, przemawiają na korzyść tego typu rozwiązań. Nie oznacza to jednak, że w najbliższym czasie inwestorzy zrezygnują np. z miedzi.
Dlatego też w procesie wyboru kluczową rolę powinna odegrać analiza długofalowych potrzeb użytkowników, poparta danymi związanymi z wymaganą odpornością na czynniki zewnętrzne i mechaniczne związane z eksploatacją w danym przypadku. W ten sposób łatwo dobrać efektywny system, który przez dekady będzie wykazywał się odpowiednimi parametrami technicznymi i zapewni właściwe warunki korzystania z instalacji sanitarnej w obiekcie.
